اکنون که یاد گرفتید، کنتاکتور خازنی چیست و چه کاربردی دارد، باید با نحوه انتخاب صحیح آن نیز آشنا شوید. به‌کارگیری این کنتاکتورها سبب می‌شود که جریان ناشی از سوئیچینگ کاهش یابد. همچنین واحدهای خازنی، نقش مهمی در کنترل اضافه‌ولتاژ و استرس خازن دارند. برای سوئیچ خازن، انتخاب کنتاکتور به دو صورت انجام می‌شود. در برخی از مدل‌های آن، واحد خازنی به‌گونه‌ای است که مجزاست و لازم است که خودتان آن را روی کنتاکتورهای معمولی نصب کنید. کاری که باید انجام داد این است که براساس ظرفیت خازن، جریان نامی کنتاکتور را تعیین و سپس خازن مناسب را خریداری کنید.
برخی مدل‌های دیگر، کنتاکتورهای خازنی به‌صورت یک یونیت مونتاژشده هستند. در این مدل‌ها دیگر لازم نیست که جریان خازن محاسبه شود. زیرا مشخصات آن‌ها طبق ظرفیت خازن و بر حسب کیلووار مشخص شده‌اند. مثلا این امکان وجود دارد که برای سوئیچ خازن ۱۰ کیلووار در یک ولتاژ مشخص، یک کنتاکتور تهیه کرد.
در این رابطه برخی از شرکت‌های تولیدکننده تجهیزات الکتریکی اعلام می‌کنند که کنتاکتورهای تولیدی آن‌ها این قابلیت را دارند که بدون استفاده از واحد اضافی، جریان هجومی را مهار کنند. همچنین برخی دیگر از شرکت‌ها توصیه می‌کنند که از راکتورهای سری در کنار تجهیزات حذف واحدهای خازنی استفاده کنید.
به‌هرحال کنتاکتورهای معمولی یا خازنی که برای سوئیچ در بانک‌های خازنی مورد استفاده قرار می‌گیرند، باید در برابر حداکثر جریان خازن، جریان قطع و جریان لحظه‌ای وصل، پایداری مناسبی داشته‌باشند. بنابراین در هنگام انتخاب کنتاکتور باید نکات زیر را در نظر داشته‌باشید:
● به‌کارگیری راکتورها و کنتاکتورهای خازنی موجب می‌شود که جریان هجومی کاهش پیدا کند.
● کاهش جریان هجومی در زمان سوئیچ، موجب کاهش تنش در کابل‌ها، فیوزها و بریکرها و دیگر اجزای مدار می‌شود.
● هارمونیک‌ها می‌توانند بین ۳۰ تا ۴۵ درصد، باعث اضافه جریان خازن شوند.
● اضافه‌جریان و تلرانس ظرفیت، می‌تواند تا یک‌ونیم برابر، جریان عبوری را افزایش دهد.
● تلرانس ظرفیت خازن می‌تواند بین ۵ تا ۱۵ درصد باشد.
● به حداکثر فرکانس سوئیچینگ، کنتاکتور توجه کنید.
